Wat is macrobiotiek?
Wat betekent het?
Macrobiotiek is een levenswijze volgens de wetten van de natuur, de Orde van het Universum. Uitgangspunt is dat het intuïtieve gezonde verstand weet heeft van deze wetten. Deze wetten zijn als zodanig sinds het begin van de mensheid door velen onbewust in praktijk gebracht.
Iemand die de macrobiotische levenswijze wenst te volgen streeft ernaar zijn/haar handeling en gedachte overeen te stemmen met de Orde van het Universum.
Het woord Macrobiotiek komt uit het Grieks, macros en betekent groot en bio betekent leven. Groot leven kan gezien worden als een leven in gezondheid en geluk. Dit is weten wat je nodig hebt en de kennis dat wanneer je in contact staat met de natuur je hiervoor niets hoeft te doen. Door deze gezondheid kun je de helderheid verwerven om je levensdoel te bereiken. Deze helderheid kan je helpen je levensdoel te bereiken.
Hoe is de macrobiotische levenswijze?
Macrobiotiek is de levenskunst waarin mensen zich bewust worden dat ze zelf verantwoordelijkheid hebben om hun leven mee vorm te geven. Hiervoor kun je je zelf steeds beter leren kennen. De zoektocht is bij ieder mens anders.
Non credo, geen dogma’s en niets zomaar aannemen zijn kenmerkend voor de macrobiotiek. De wetten van de natuur zijn beschreven door Georges Ohsawa (hieronder meer over hem), In de alinea hieronder staan de 7 wetten in andere bewoording:
De mens wordt gevormd door zijn oorsprong en door zijn conditie. Interessant is om op te merken dat alles verandert en dat er geen twee dingen zijn die identiek zijn. Het gaat erom deze steeds veranderende energie (de natuur) te herkennen. Door oorzaak en gevolg te bestuderen kunnen gevolgen gekeerd worden door de oorzaak aan te pakken. Door de orde van het universum te leren kennen spelen we het spel van het leven mee en kunnen we groeien door (zelf)reflectie.
Wie introduceerde het?
De macrobiotiek is naar het westen gebracht door de uit Japan afkomstige Georges Ohsawa (1893-1966). Hij kreeg op zijn achttiende van artsen te horen dat hij nog maar enkele maanden te leven had, omdat hij leed aan maagzweren en een ernstige vorm van tuberculose, een ziekte waar enkele familieleden al aan gestorven waren. Hij aanvaardde die prognose niet en begon de oude oosterse geneeskunde te bestuderen. Hij ontdekte het oeroude principe van yin en yang opnieuw, paste het toe op zijn leef- en voedingspatroon en genas zichzelf.
Is macrobiotiek dan niet alleen maar een manier van eten?
Leidraad is om voeding je medicijn te laten zijn. Voeding is alles wat iemand voedt, macrobiotiek is dus meer dan alleen eten. Ademhaling, beweging, dankbaarheid, slapen, eerlijkheid, liefde en plezier in je werk zijn zeker zo belangrijk. Met voedsel kan je direct praktisch aan de slag, misschien is dit wel de reden dat veel mensen macrobiotiek voornamelijk met voeding associëren. Door te beseffen dat je zelf beslist over wat je tot je neemt worden velen zich bewust van dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun leven.
Hoe wordt omgegaan met ziekte?
Over de gehele wereld zijn er volkeren (geweest) die intuïtief macrobiotisch leven. Deze volkeren zien ziekte als een onbalans in het lichaam. Door zelf te veranderen kan de balans hersteld. In de loop der eeuwen is deze intuïtie en het denken in termen van energie, grotendeels verdwenen. Ook (en juist) bij ziekte spelen bovengenoemde zelfreflectie en verandering een belangrijke rol. De zieke neemt zelf initiatief om kritisch de oorzaak te zoeken om hierna te veranderen zodat de ziekte kan verminderen of genezen.
Wie hebben veel invloed gehad op de macrobiotiek?
Studenten van Georges Ohsawa, met name Michio Kushi en Herman Aihara, hebben de macrobiotiek praktisch en theoretisch verfijnd en vertaald naar hedendaagse maatstaven. Dit onder andere door de macrobiotiek te onderbouwen met wetenschappelijk onderzoek.
